De wekker staat weer op tijd en het is nog geen 9.00 uur als we het hele casino weer doorgeworsteld zijn en op weg zijn naar het Valley of Fire SP.
We ontbijten met donutholes (ja, dit zijn inderdaad de 'gaatjes' uit donuts) en ook wat gezondere broodjes en halen onderweg bij een benzinepomp koffie.
Daar staat ook een 'echte' cowboy in de winkel: Stetson, mouwloos spijkershirt, riem met grote gesp, cowboylaarzen en een revolver die samen met een 'kogelriem' om zijn middel hangt. Toch gek dat zo iemand gewoon in het wild rondloopt 😄
Het is net na 10.00 uur als we bij VoF aankomen. Het is een statepark dus onze pas is hier niet geldig. Maar dit prachtige gebied is de toegangsprijs meer dan waard. De naam heeft het park in ieder geval niet voor niks: knalrood zijn de rotsen hier. En lichtgeel, en oranje, en roze. Hoe langer je kijkt, hoe meer kleuren en gekke vormen je ziet.
We hebben niet zo heel veel tijd, dus de wandeling naar Elephant Rock slaan we over. Maar we maken wel veel fotostops van al het moois dit park ons te bieden heeft.
Dan rijden we weer door, op weg naar Zion. Omdat we naar Utah gaan, verliezen we een uur en zijn we om 14.00 uur bij ons hotel. Eigenlijk nog iets te vroeg, maar we mogen toch al lekker inchecken. We hebben een mooie ruime kamer met zitgedeelte dus eerst even picknicken. Om 15.00 lopen we naar de gratis shuttle die ons naar de ingang van het park brengt. en dan de bus die verder de canyon ingaat.
Het idee is om naar de Lower Emerald Pool te lopen. Dit is heen-en-terug ongeveer een uur. Eenmaal daar besluiten we, ondanks m'n blaar, om door te lopen naar de Upper. We zijn er nu toch 😄 Het korte antwoord: het klopt dat er in de folder staat dat het een middelzware wandeling is. Het lange antwoord: klopt, maar een prachtige wandeling in een geweldig landschap.
Want wat is Zion toch mooi! Deze wandeling is precies goed qua afstand want het is nog steeds erg warm! We hebben enorm veel mazzel met het weer.
Tegen 18.30 uur hebben we de shuttle terug naar ons hotel en die stopt praktisch voor de deur.
Even opfrissen en dan het 'dorp' in om te eten. We komen terecht bij de Spotted Dog. Heerlijk buiten gegeten en gezien onze inspanningen van vanmiddag vinden we dat we ook wel een voorgerecht mogen: we delen een bordje met kaas en worst uit de streek. Erg lekker. Ook de hoofdgerechten smaken prima maar een toetje kan er niet meer bij.
Tegen 21.00 zijn we weer op de kamer. En met die blaar op m'n hiel is het niet meer helemaal goed gekomen... Auw! 😢
Geen opmerkingen:
Een reactie posten