Toen we de route bedachten, hadden we al het idee dat het misschien wel veel was. En dat was het ook wel. We hebben 5460 mijl gereden. Da's best veel in 3 weken...
Maar wat was het een waanzinnige vakantie. Echt geweldig...
Veel wildlife, FANTASTISCHE natuur, prachtig weer, leuke mensen en ga maar door. We hebben 8 staten bezocht waarvan voor ons 5 nieuwe. We hebben 15 Nationale en State parken bezocht.
Yellowstone was wel heel wonderlijk. Het is een landschap wat je nog nooit hebt gezien (tenzij je in IJsland geweest bent denk ik) en je ook niet kunt vergelijken met iets hier in de buurt. Ik bedoel: Met een beetje (veel) fantasie lijken de Rockies nog gewoon op hele hoge Alpen. Alhoewel dan wel de overtreffende trap.
Aan de andere kant is Yellowstone ook weer zo groot dat het soms wat onoverzichtelijk wordt. Daar hielp het feit dat wij niet in maar om het park overnachtten natuurlijk ook niet aan mee. Maar wij konden niets redelijks in het park vinden toen wij gingen boeken. We waren dan ook aan de late kant.
Maar Old Faithful, Grand Prismatic en de Morning Glory Pool... wat een wonderschone natuurpracht. En hoe bijzonder is het eigenlijk dat er tot op een kwartier nauwkeurig 'voorspeld' kan worden wanneer OF uitbarst!
Mount Rushmore vonden we ook zo'n verrassende locatie. Het ligt werkelijk schitterend in de Black Hills en het is ook heel gek om dit nu eens 'live' te zien. Het was wel ver rijden, maar dat was een bewuste keuze.
Verder hebben we gemerkt dat 1 nacht Zion natuurlijk net zo goed te kort is, we hadden alleen tijd voor een korte wandeling. De volgende dag moet je weer verder. In ons geval leidde dat naar een ander hoogtepunt van onze trip: Antelope Canyon. Wat bijzonder is dat. Elke keer als je de hoek omgaat denk je: mooier kan het niet worden. Maar dat kan dus wel. Gelukkig hadden we een rustige gids die ook de tijd nam om foto's te nemen. En het gekke is: als je boven de grond staat, zie je niet eens waar je nu doorheen loopt. Hadden we dus niet willen missen.
Nog een verrassing was Grand Teton NP. Jackson is toeristisch maar wel gezellig en de GT zijn prachtig en ook heer hebben we kort maar heerlijk gewandeld.
In Moab wilden we 2 nachten blijven omdat hier nog zoveel te zien is. Wij vinden de omgeving van Moab prachtig en komen hier was nog wel terug. De wandeling in Arches was superleuk maar we gingen te laat vertrekken en dan die blaar....
Alles bij elkaar hebben we enorm genoten. Letterlijk hoge pieken gehad met als hoogtepunt Pikes Peak, maar natuurlijk ook de prachtige pieken van de Rockies. We hebben voor ons doen veel gewandeld en een indrukwekkende hoeveelheid wildlife gezien.
Ook dingen die we ander zouden doen? Ja zeker! Achteraf hadden we wat ons betreft de uitstap naar Craters of the Moon kunnen overslaan. Het was erg ver rijden en we vonden het allebei niet spectaculair. Misschien kwam het ook omdat we net uit Yellowstone kwamen. Als we dit geskipt hadden, hadden we meer tijd gehad voor Zion. Nou ja, als hebben had geworden is, is het al te laat.
En zoals gezegd: we wisten vooraf dat dit een pittig rondje zou zijn.
En toch wel het grootste gevalletje 'jammer maar helaas' was het gedoe met de 1e auto en dan vooral de reactie van de manager in Denver. Ik kan er nog niet over uit dat hij letterlijk zei: what would you expect? It's a Hyundai!
Nou ja, uiteindelijk was ook dat weer geregeld alhoewel de rit naar Custer echt niet leuk was in het pikkedonker. Zo'n gebeurtenis maar gewoon blokken en verder gaan met genieten.
En dat is gelukt, want we hebben waanzinnig genoten! En al zeg ik het zelf: het fotoboek is prachtig 😄
Tot volgend jaar!
He get, vandaag is het alweer de dag dat we terug naar huis gaan.
We mogen uitslapen want het vliegtuig gaat pas vanavond. De wekker staat dus om 09.30 uur. Beetje jammer dat het kamermeisje om 08.05 op de deur klopt 😕 Dan nog maar even lezen en TV kijken, we komen er geen minuut eerder uit dan 09.30! De koffers hebben we gisteren al gepakt dus nu resten alleen nog de àllerlaatste spullen. En een paar spullen laten we achter waaronder ook de geweldige koelbox op wieltjes. Uiteraard met een briefje voor het kamermeisje erbij.
Vandaag staat Denver downtown op het programma. Al zijn wij nooit zo goed in een laatste dag, we gaan het nu toch proberen 😄
Eerst maar eens ontbijten, dat doen we bij de Denny's. Een goed afscheid van ons favoriete vakantieland! Daarna gaan we richting State Capitol. We rijden een beetje rond maar vinden Denver Downtown helemaal niks. Hmmm. En nu?
We hebben tenslotte nog wel wat uren en het is ook zonde om die allemaal op het vliegveld te gaan zitten.
We gaan naar de dichtstbijzijnde McDonalds om daar de Wifi op te pakken om te zien wat we kunnen gaan doen. Is er niet een park ofzo in de buurt? We kunnen het niet heel goed vinden allemaal, maar uiteindelijk vinden we een park.
Dus zo zitten we een tijdje later met onze cola van de Mac, de laatste koekjes en snoepjes aan een overdekte picknicktafel bij Barr Lake Statepark. Niet bepaald een pareltje maar goed genoeg om nu even een paar uur door te brengen.
Na een uur of 2 zijn we het eigenlijk wel zat en gaan we alsnog veel te vroeg naar het vliegveld. Wij zijn echt niet goed in zo'n laatste dag 😂
Het is 15.24 als we de auto inleveren en dat is.... tsja, erg netjes op tijd considering dat we pas om 20.50 vliegen!
Het inleveren gaat heel snel en we krijgen de 0 bon. We geven het overgebleven drinken aan de 'auto-in-ontvangst-neem-mannen' die hier blij mee zijn (of dat zeggen ze tenminste) en dan in de shuttlebus naar het vliegveld. Gelukkig kunnen we de koffers al kwijt en ook de paspoortcontrole gaat snel. Zodoende zijn wij om 16.25 uur al helemaal klaar. Pffff.
Tot nu toe heeft het vliegtuig 13 minuten vertraging dus voor de zekerheid vraag ik even aan een grondstewardess of dit zo blijft en of dit gaat lukken met onze (zeer) krappe overstap op Heathrow, maar volgens haar gaan we dat gewoon redden. We zien het wel, thuiskomen vanuit Londen zal vast niet het grootste probleem zijn 😃
Jammer dat er niet zoveel te doen is hier na alle controles, maar uiteindelijk gaat de tijd nog vrij snel voorbij met koffie, lezen, mensen kijken, koffie, nog meer lezen, lange broek aantrekken en doe eens gek: koffie.
Tegen 20.15 gaan we boarden en we vertrekken inderdaad keurig op tijd.
Beetje jammer dat de mensen voor ons echt gelijk nadat het lampje uitgaat hun stoel naar achteren zetten. Het mag natuurlijk maar ik vind het toch altijd wat asociaal. Gelukkig hoeven we maar een uur of 9...
Het eten, chicken or pasta, komt vrij snel en dat smaakt dan weer prima. Niet lang daarna gaan de lichten uit. We zien een fikse onweersbui vanuit het raam, en het lukt ook nog om er een foto van te nemen (we zeggen natuurlijk niet dat er ook 100 zwarte foto's zijn 😂).
We kijken wat films en proberen ook maar wat te slapen maar dat heeft wisselend succes.
Ongeveer 1,5 uur voor de landing op Londen krijgen we nog een ontbijt. Of nou ja, zo heet het, maar dat vinden we wat overdreven. Het is een voorverpakte meergranen croissant (getver) en een yoghurtje. Gelukkig hebben we nog Pringles! De landing op Heathrow is nogal bumpy, maar dat maakt niet uit want we liggen op schema. Het lijkt alsof het vliegtuig het hele vliegveld over rijdt (hebben ze hier ook een Polderbaan?) maar uiteindelijk staan we stil. Helaas zitten we achterin dus het duurt even voor we buiten staan. Snel op de trein naar de centrale hal door security (duurt héél erg lang!) een dan snel met de trein naar de nieuwe terminal. Tenslotte moeten we zelfs nog rennen om op tijd bij de gate te zijn, omdat die, terwijl wij in de trein zaten, nog gewisseld was.
5 minuten voor het sluiten van de gate zijn we er! Niet fijn, dit haasten! Maar we ploffen op onze stoelen en zijn blij dat we het gered hebben.
Gelukkig zit het vliegtuig naar Brussel niet vol, zodat we even kunnen uitdampen. We krijgen wat te drinken en pinda's. Dit gaat in hoog tempo en voordat we de landing inzetten is het allemaal weer opgeruimd.
Keurig op tijd wordt het vliegtuig weer aan de grond gezet en de rest verloopt heel voorspoedig. We zijn snel door de paspoortcontrole en ook de koffers komen snel voorbij. We moeten 5 minuten op de taxi naar het hotel wachten en daar halen we onze eigen auto weer op.
Om 17.15 zitten we weer in de auto, het avontuur zit er weer op!
De wekker staat alweer om 08.00 uur. Vandaag aan we terug naar Denver en onderweg willen we via Manitou Springs. Daar willen we, afhankelijk van de tijd en het weer de Garden of the Gods bekijken en Pikes Peak 'doen'.
Bij de GSD schijnt vandaag het zonnetje en dat geeft toch een heel ander beeld. Ook al hebben we nu ook geen zin om ze te beklimmen 😅
Tegen 09.30 zit alle rommel weer in de auto en gaan we op weg voor onze laatste etappe. We stoppen nog voor een ontbijt/lunch bij Cracker Barrel bij Pueblo en tanken ook nog maar eens. Tegen 12.30 uur arriveren we bij de toegangspoort van Pikes Peak. Het ziet er zo hoog in de bergen nogal donker uit, maar de weg is open (die sluit met slecht weer) dus we betalen de toegang en gaan naar boven.
Dat betekent van 7800 feet naar 14112 feet. Dat is serieus hoog en als we het goed hebben begrepen de hoogste berijdbare weg in de 'lower 48'.
Het is serieus klimmen hier en we hebben prachtige vergezichten. Ook komen we langs het dorp van Santa en passeren we een bord waarop staat dat we moeten oppassen voor een overstekende Bigfoot 😄
Om ons heen zien we in de dalen verschillende buien waar stevig regen uitvalt, maar wij houden het gelukkig droog.
14000 feet is serieus hoog (>4000 meter) en zo hoog zijn we allebei nog nooit geweest.
We voelen het dan ook als we uitstappen op de top en even de winkel ingaan. Een beetje licht in het hoofd en op de een of andere manier vind ik het heel benauwd in de winkel dus daar zijn we zo weer uit.
We nemen een boel foto's, verwonderen ons over het uitzicht nu we zo hoog staan en gaan dan toch weer terug naar beneden.
Ook nu weer een prachtige route, met weer heel andere vergezichten dan op de heenweg. En heel wonderlijk: geen vangrail te bekennen.
Halverwege moeten we stoppen: hier is een mandatory brake check en wordt de temperatuur van de remmen opgemeten. Als die te hoog is moet je aan de kant.
Gelukkig is bij ons de termperatuur goed en mogen we gewoon door. Maar we zien verscheidene auto's naar de kant gedirigeerd worden.
We hebben geen zin meer in de Garden of the Gods dus we rijden door naar Denver. We hebben onderweg nog een beetje file en heel slecht weer, maar tegen 17.20 uur zijn we in het hotel. Maar goed dat we gelijk zijn doorgereden. Heel toevallig hebben we deze overnachting ook via Hotwire geboekt en kregen we hetzelfde hotel als de eerste overnachting. Was grappig geweest als we ook nog dezelfde kamer hadden gehad als op de heenweg.
Nu begint het meeste werk: de auto moet weer helemaal leeg. En dan komt er toch een hoop meuk uit de auto! Maar als ook dat eindelijk allemaal boven is pakken we de koffers alvast een eind in. Het kan maar gebeurd zijn.
Dan wordt het de hoogste tijd voor het eten. We besluiten de vakantie af te sluiten met onze favoriet: Olive Garden! We nemen allebei een Trip Through Italy (pasta met rode saus, lasagne en pasta met alfredo saus). En zoals gebruikelijk bij de Olive Garden smaakt het prima.
Tegen 21.30 zijn we weer in het hotel. We pakken nog wat verder in en gaan dan naar bed.
Het eindpunt van vandaag zijn de Great Sand Dunes. Op zich is dit niet zo heel ver van Durango, maar we zijn hier in de Rockies dus er zit wel een pasje of wat op de route.
Eerst maar eens ontbijten. Dat kan in het hotel, maar wij hebben wel weer eens zin in een Denny's. Natuurlijk krijgen we weer veel te veel, maar lekker is het wel.
Dan gaan we op pad. Er hangt slecht weer in de bergen, maar we kunnen er niet omheen dus dan maar op weg en dan zien we wel. Het wordt steeds donkerder en kouder en wij komen ook steeds hoger, tot zo'n 12.000 ft. En inderdaad gaat het boven op de berg keihard plenzen. We hebben ook een record low: 54F. Jammer, want bij mooi weer is dit vast een prachtige route. Ergens onderweg bij een gehucht komen we langs een Walmart dus daar slaan we nog wat noodzakelijke spullen in: pleisters, tandpasta en meer van dat hoognodige spul 😄
Tegen 14.00 uur zijn we in Alamosa en we halen, heel slecht, een milkshake en frietjes als lunch. Lekker hoor!
De Sand Dunes zijn nu niet meer zover, maar helaas komt het slecht weer met ons mee uit de bergen. De Sand Dunes zijn wel raar: een grote, prairieachtige vlakte, bergen op de achtergrond, en dan ineens die zandduinen van 90 meter hoog!
Eerst maar eens inchecken in de enige accommodatie in de wijde omtrek: de Sand Dunes Lodge. Het is hier echt aan de rand van het park, in de middel of nowhere en er zit hier een lodge/motel en een restaurant.
De kamer is niet heel hip, maar de locatie is super want de Sand Dunes zijn zo ongeveer om de hoek. En wat ook erg leuk is: ook hier hangen veel suikerwater dingetjes op voor de kolibries. Bij ons zit een brutale: hij jaagt iedereen weg bij z'n suikerwater en gaat vervolgens zelf op een takje in de struikjes zitten 😄
Nadat we een tijdje naar de kolibries hebben gekeken gaan we richting de Sand Dunes. Het is best koud en het regent een beetje, dus we gaan ze niet beklimmen. Goed excuus 😉
We rijden nog een mini stukje over een zandpad/weggetje, tot dat er een bordje staat dat je vanaf dit punt lucht uit je band moet lopen om het risico dat je vast komt te zitten te verkleinen. Best leuk, maar niet zo praktisch want hoe krijgen we die lucht er dan weer in. Dus we draaien maar om.
Inmiddels is het tijd geworden om wat te eten. Dat kan hier bij het restaurant bij de lodge waar ze niet eens gekke prijzen vragen voor simpel maar lekker eten. We nemen als toetje een brownie en koffie-to-go en zitten nog een tijdje buiten op onze patio. Weliswaar in lange broek, maar het blijft leuk om naar de kolibries te kijken.
De wekker staat wederom om 08.00 uur en na een paar keer snoozen gaan we er uit. Alles inpakken en opruimen. Dat duurt even want in die anderhalve dag hebben we het gepresteerd om best wat rommel te maken 😁
Maar we zijn keurig op tijd weg, om 09.45 uur trekken we de deur achter ons dicht. De sleutel mogen we binnen laten, dus we hoeven verder nergens uit te checken.
Vandaag gaan we weer naar Colorado. We rijden via het Colorado Nationaal Monument. Dat is op zich best een eindje rijden, maar dat is niet erg. We hebben nog niet ontbeten, dus bij de Citymarket in Fruita halen we een doos wraps met het plan die ergens bij het CNM op te eten. CNM is een soort Bryce en Arches ineen, erg mooi maar iets minder indrukwekkend ('t is niet voor niets een NM en geen NP).
Toch is het een mooie route om te rijden en de uitzichten vanaf de Rim Rock Drive zijn echt wel heel mooi. Er zijn niet heel veel plaatsen om te picknicken, maar bij de Devils Kitchen Picnic Area (vond vooral de naam leuk) kunnen we toch lekker de wraps eten.
Vanaf Grand Junction is het in feit eéen lange weg naar beneden (op de kaart dan) en die gaat over in de Million Dollar Highway. Een soort Route Napoleon maar dan op steroïden. Dus hoger (11000 ft), bochtiger en zonder vangrail; we zijn tenslotte in de Rockies!
In Ourray stoppen we voor koffie en 'n soort milkshake. Ourray is best een leuk plekjes, maar het weer is hier op deze hoogte niet zo best. Maar de MDH is wel een prachtige route om te rijden, als het mooi weer is zijn de uitzichten vast nog indrukwekkender.
Net na 17.00 zijn we in Durango. Daar kunnen we het hotel niet vinden. Op 'ons' adres zit een Days Inn en wij hebben echt bij een Ramada geboekt. Toch maar eens vragen en we zitten goed; het hotel blijkt overgenomen te zijn.
De receptioniste zegt een kamer te hebben met 1 King. Of dit goed is. Ja natuurlijk hoeveel bedden denk je dat we nodig hebben? 😝
We doen even niks en dan gaan we naar 't dorp om te eten. We lopen nog even door het stadje en dan weer terug. We gaan eten bij hetzelfde restaurant als in 2012. Wij zijn zeg maar vaste klant 😂 Het is hier heerlijk weer, maar jammer genoeg kunnen we hier niet buiten zitten. Het eten is weer erg lekker, Jurgen neemt fish tacos (logisch, in Colorado?) en ik een heerlijke pizza.
Het is zondag dus we mogen uitslapen. Of nou ja, de wekker staat een uur later!
Jurgen kan altijd makkelijk uit bed, mij kost dat meer moeite. Dus als ik eindelijk genoeg moed heb verzameld om op te staan, staat er al een heerlijk ontbijtje klaar, inclusief gekookt eitje, toast en jus. Dat is nog eens lekker wakker worden!
We staan op zondags tempo op en pas om 10.30 uur gaan we op weg naar Arches. Dus een minuut of 5 later zijn we daar.
We hebben besloten om naar de Broken Arch te lopen en dus wordt het de trail vanaf Devils Garden naar de Landscape Arch 😄 Plannen zijn er om te wijzigen, zullen we maar zeggen.
Het eerste stuk gaat redelijk, alhoewel Blaar nogal opspeelt. Hij is inmiddels zo groot dat hij eigenlijk een naam zou moeten hebben.
Na de Landscape Arch, die echt wel indrukwekkend is, besluiten we heel heldhaftig om via de Primitive Trail naar de Double O'Arch te lopen. Maar die Primitive Trail is voor nu toch echt net wat te primitief... Erg leuk, maar ook heel steil, dwars over rotsen waar torentjes van steen de weg wijzen, maar ja... die blaar. En het is 38C. Dus na een half uur vinden we het mooi geweest en draaien we om. Maar wat een leuke wandeling!
Tegen 14.00 zijn we weer bij de auto. Daar bedenken we het plan om te picknicken dus via de Citymarket rijden we naar Canyonlands. Maar we rijden (heel dom) verkeer en dus niet naar het Island in the Sky deel, maar naar het Needles deel en dat is veel verder. En daar hebben we niet echt zin in dus draaien we om en gaan we lekker picknicken bij Hole in the Wall.
We blijven hier lekker een uur of 2 zitten en dan gaan we weer naar 'huis'. 's Avonds weer 'het dorp' in om te eten. Dit keer bij de Moab Brewery. We krijgen een pieper want het zou een kwartiertje duren, maar binnen een minuut is er al een tafel voor ons. Het eten is erg lekker en Jurgen neemt er natuurlijk een biertje uit eigen brouwerij bij.
We nemen een ijsje-to-go, lopen nog wat rond in het dorp, kopen een lelijk schaaltje en rijden naar huis. Het is inmiddels tegen tienen, maar nog steeds 88F!
En alweer gaat de wekker om 07.00 uur.. Een paar keer snoozen en om 08.20 uur checken we uit. En een kwartier later is het 07.35 uur 😄
We maken een tussenstop bij de benzinepomp (we tanken hier zo ongeveer dagelijks), Walmart (broodjes voor de lunch) en McDonalds want de Walmart had geen koffie.
En als we dan toch bij de Mac zijn nemen we ook ieder een EggMcMuffin.
Rond 09.30 uur rijden we langs Monument Valley (we slaan de 17 mile drive over) en Mexican Hat (gekke steen).
Een uurtje later zijn we bij het Gooseneck State Park. Heel apart: de rivier is hier zo kronkelachtig en heeft de rotsen zover uitgesleten dat het op ganze(n)nekken lijkt.
Heel imposant, vooral met die blauwe lucht. En het leukste: er staat hier maar 1 andere auto.
Niet veel later rijden we Utah binnen en is het ineens weer 12.15 uur. Het is nog maar 60 mijl naar Moab, dus hebben we voldoende tijd om de omweg naar het Needles uitzichtpunt van Canyonlands aan te doen.
Prachtig is het hier! Het uitzicht is eigenlijk indrukwekkender dan aan de Grand Canyon, kan ook komen omdat we hier met z'n tweeën staan.
Om ons heen hangen hier en daar zware buien en op een gegeven moment gaat het bij ons spetteren en donderen. Dus we gaan er snel vandoor want dit is niet zo'n lekkere plek om een bui af te wachten.
Het is nu nog een minuut of 40 rijden naar Moab, daar zijn we om 15.00 uur. Eerst de sleutel ophalen en dan naar ons appartementje. Erg leuk en lekker om weer 'ns wat meer plek te hebben. Even installeren en rond 17.00 rijden we alvast naar Arches NP.
We nemen eigenlijk alleen wat foto's, ook hier hangt die donkere lucht, maar die levert wel mooie plaatjes op!
Achter de rotsen zie je nog net vaag de bergen... Maar gelukkig houden we het droog en rond 19.00 zijn we weer in Moab. We eten bij Zax en dat is erg lekker! Ik heb 'n pizza met hete kip en kaas en Jurgen iets steaksachtigs. We rijden terug naar 'huis', kijken nog even TV en gaan niet te laat naar bed.
De wekker staat weer op tijd en het is nog geen 9.00 uur als we het hele casino weer doorgeworsteld zijn en op weg zijn naar het Valley of Fire SP.
We ontbijten met donutholes (ja, dit zijn inderdaad de 'gaatjes' uit donuts) en ook wat gezondere broodjes en halen onderweg bij een benzinepomp koffie.
Daar staat ook een 'echte' cowboy in de winkel: Stetson, mouwloos spijkershirt, riem met grote gesp, cowboylaarzen en een revolver die samen met een 'kogelriem' om zijn middel hangt. Toch gek dat zo iemand gewoon in het wild rondloopt 😄
Het is net na 10.00 uur als we bij VoF aankomen. Het is een statepark dus onze pas is hier niet geldig. Maar dit prachtige gebied is de toegangsprijs meer dan waard. De naam heeft het park in ieder geval niet voor niks: knalrood zijn de rotsen hier. En lichtgeel, en oranje, en roze. Hoe langer je kijkt, hoe meer kleuren en gekke vormen je ziet.
We hebben niet zo heel veel tijd, dus de wandeling naar Elephant Rock slaan we over. Maar we maken wel veel fotostops van al het moois dit park ons te bieden heeft.
Dan rijden we weer door, op weg naar Zion. Omdat we naar Utah gaan, verliezen we een uur en zijn we om 14.00 uur bij ons hotel. Eigenlijk nog iets te vroeg, maar we mogen toch al lekker inchecken. We hebben een mooie ruime kamer met zitgedeelte dus eerst even picknicken. Om 15.00 lopen we naar de gratis shuttle die ons naar de ingang van het park brengt. en dan de bus die verder de canyon ingaat.
Het idee is om naar de Lower Emerald Pool te lopen. Dit is heen-en-terug ongeveer een uur. Eenmaal daar besluiten we, ondanks m'n blaar, om door te lopen naar de Upper. We zijn er nu toch 😄 Het korte antwoord: het klopt dat er in de folder staat dat het een middelzware wandeling is. Het lange antwoord: klopt, maar een prachtige wandeling in een geweldig landschap.
Want wat is Zion toch mooi! Deze wandeling is precies goed qua afstand want het is nog steeds erg warm! We hebben enorm veel mazzel met het weer.
Tegen 18.30 uur hebben we de shuttle terug naar ons hotel en die stopt praktisch voor de deur.
Even opfrissen en dan het 'dorp' in om te eten. We komen terecht bij de Spotted Dog. Heerlijk buiten gegeten en gezien onze inspanningen van vanmiddag vinden we dat we ook wel een voorgerecht mogen: we delen een bordje met kaas en worst uit de streek. Erg lekker. Ook de hoofdgerechten smaken prima maar een toetje kan er niet meer bij.
Tegen 21.00 zijn we weer op de kamer. En met die blaar op m'n hiel is het niet meer helemaal goed gekomen... Auw! 😢
En alweer de wekker om 07.00 uur. Dat valt natuurlijk al niet mee en het wordt vandaag qua tijdzones sowieso een beetje een lastige dag.
We gaan vanuit Utah (-8) naar Arizona (-9) naar Uta (-8). Maar goed, eerst maar eens opstaan.
Het ontbijt bij het hotel is verrassend goed. Lekker gebakken eitje, toast, koffie en sap (en wafels, grits, cereals en yoghurt maar dat slaan we over). En er is voldoende ruimte om te zitten.
Rond 09.00 uur gaan we op weg. Het precieze plan voor vandaag is nog steeds wat onduidelijk. We 'moeten' in ieder geval naar Page. En we besluiten onderweg of we bij Jacob Lake afslaan naar de Grand Canyon of niet. We zijn hier tegen 10.30 UT/09.30 AT, dus dat is mooi op tijd. Dan hebben we wel tijd om dat uurtje naar de North Rim te rijden. Da's best een eind rijden voor 5 minuten foto's maken, maar toch wel heel leuk om dit nu ook eens van de Noordkant te zien.
Het heeft beiden zo zijn voordelen; de Noordkant is (uiteraard) veel rustiger dan de Zuidkant. Maar we vinden de uitzichten aan de Zuidkant in principe mooier dan aan de Noordkant, ze lijken hier wat minder wijds. Maar prachtig is het evengoed. En we maken toch nog maar een korte wandeling langs de rim, anders is het wel heel erg zonde van de omweg.
Weer terug bij Jacob Lake kopen we een paar koeken in de lodge (dat was een tip van het forum en wie zijn wij om tips m.b.t. lekkere koekjes te negeren 😉) en die eten we onderweg in de auto op. En het moet gezegd worden: ze zijn erg lekker. Dus tip van ons: als je in Jacob Lake bent, koop koekjes! 😂
Dan nog het laatste stuk naar Page. Het is een prachtige route we hebben de weg zo ongeveer voor onszelf alleen. We rijden langs de Vermillion Cliffs, maar besluiten door te rijden want we willen Antelope Canyon bezoeken.
Om 14.30 uur (geen idee of dit UT, AT of Native American Time was) zijn we bij Ken's Tours en we kunnen mooi mee met de tour van 15.00 uur in de Lower Antelope Canyon. Het is totaal niet druk dus het is anderhalf uur genieten van de meest bijzondere vormen in deze canyon.
Niet te beschrijven, geweldig! En als je er weer uit komt, de Lower is echt 'laag' dus je klimt er van bovenaf met een ladder in en aan het einde ga je er ook weer met een ladder uit, snap je niet dat al dit moois daar in die kleine kloof verstopt zit. Elke keer dat je weer om een bochtje loopt, denk je: Mooier kan het niet worden! Maar dat kan dus toch 😊
En dit was uiteindelijk ook de reden dat we toch weer via Page wilden reizen.
De Horse Shoe Bend slaan we over. Dat doet te veel zeer aan mijn hiel en het is te warm. We komen hier vast nog wel eens terug!
We gaan dus wel maar even naar de Walmart om 'blarenspul' en goede pleisters te kopen en dat scheelt inderdaad wel. Dan gaan we naar ons hotel. Dat ligt net buiten Page in Big Water en dat is dan weer net Utah. Zie daar het tijdsverschil. Het is een wat bijzonder hotel maar voor een nachtje prima te doen en voor een prijs die drie keer minder was dan in Page zijn we niet zo kritisch!
In Big Water is verder echt helemaal niks. Dus voor het eten 'moeten' we naar Page, ongeveer een kwartiertje rijden, en dat eten doen we bij Denny's. We zijn niet overtuigd, het ontbijt vinden we beter.
Terug bij het hotel zitten we nog wat buiten op het gemeenschappelijke terras en raken we aan de praat met een ander Nederlands stel. Zij doen zo ongeveer ons 2012 rondje, dus we kletsen even over de reis so far en wat we verder nog gaan zien. De lucht is kraakhelder dus we worden getrakteerd op een prachtige sterrenhemel. Dat is dan weer het voordeel als je in de middle of nowhere verblijft 😉
Vandaag stond er weer een wekker maar we doen het rustig aan. Nu staat Red Rock Canyon wel op het programma, en we willen onderweg even wifi oppikken dus we ontbijten bij de Mac.
Als we bij RRC zijn gaan we eerst naar het VC. Dit is zowat groter dan het hele parkje zelf, maar het is wel mooi. En heel gek: dat er dan zowel bruine rotsen zijn en dan ineens zo'n knalrode.
Het is erg warm, 100+, dus we beperken ons tot de scenic drive en wat fotostops. We zien hier ook nog borden die ons waarschuwen voor overstekende tortoises, maar die hebben we niet gezien. Zou je hier ook niet direct verwachten.
Op de terugweg stoppen we even bij een Toys'r'us omdat we een cadeautje moeten kopen voor straks thuis, en we maken ook nog een tussenstop bij de Walmart. Het is inmiddels serieus warm, dus we eten even snel wat op de kamer en daarna gaan we naar het zwembad.
Lekker even afkoelen en chillen. Alleen jammer dat het zwembad om 18.00 uur helemaal leeg geveegd wordt dus dan verplicht terug naar de kamer en douchen.
We vinden dat we ook nog wel naar Fremont Street 'moeten', dus dat staat vanavond op het programma. We vinden snel een parkeerplaats en lopen het overdekte deel op. We vinden de licht/muziekshow best heel cool, maar verder vinden we de strip qua sfeer leuker. We lopen nog wat rond en rijden daarna weer terug naar de parkeergarage van het Flamingo.
We krijgen in ons hotel overal kortingsvouchers om te eten bij Margaritaville. Het eten is lekker, Jurgen heeft garnalen jambalaya en ik maar weer eens een burger, black & blue, maar de Margarita's zijn smerig.
Dan lopen we via het Harrah's terug naar het hotel. We halen nog een ijsje, maar dan hebben we het eigenlijk ook wel weer gehad met de drukte van Las Vegas. Terug op de kamer nog even voor de laatste keer genieten van het uitzicht en dan toch naar bed.
Vandaag mochten we uitslapen dus was Jurgen om 07.30 uur wakker en ik niet 😂
Het eerste plan was 'n ontbijtbuffet en daarna naar Red Rock Canyon. Dat plan werd omgegooid. Jurgen z'n schoenen waren nog zeiknat van de hoosbui van gisteren. We hadden dus geen keuze en moesten naar de outlet om nieuwe schoenen 😃
Maar goed, eerst het ontbijt. Ik had ergens gelezen dat de buffetten van het Harrah's en het Bellagio erg goed zouden zijn, dus we lopen eerst naar het Bellagio. Maar daar staat nogal een lange rij, dus dan naar het Harrah's. We zijn net 10 minuten te laat voor het ontbijt dus het wordt een brunch. De keuze is echt belachelijk groot. Alle wereldkeukens aanwezig, van sushi tot pizza tot krab tot friet, brood en toetjes. Heerlijk maar dit moet je echt niet elke dag doen!
Tegen een uur of 12.00 gaan we dan toch richting de outlet. En eindelijk heeft niet alleen Jurgen Allstars, maar ik ook. We kopen nog wat spul bij de Gap en dan zijn we ook wel weer klaar met de outlets. Terug naar de strip om hotels te bekijken. Stom genoeg doe ik m'n nieuwe schoenen aan en gezien de vele kilometers die je hier loopt, loop ik een enorme blaar 😕
We parkeren de auto bij het Excalibur (mwah...) naar het Luxor (gigantisch!) naar Mandalay Bay. Dit hotel is ook mega en bovendien het Shark Reef Aquarium. Om even aan te geven hoe groot dit hotel is: van de ingang naar het aquarium is het 20 minuten lopen en al die tijd ben je binnen!
Het aquarium is best gaaf: je loopt grote stukken door een soort tunnel. De haaien, roggen, zwaardvissen zwemmen rond en over je heen. Heel gek want je hebt steeds de neiging om te bukken.
Rond 16.15 zijn we weer terug bij de auto en gaan we weer naar het Flamingo. Het parkeren blijft hier een dingetje, het is echt heel erg druk.
Even lekker de hitte van de dag van ons af douchen en tegen 18.00 gaan we weer op pad. Alweer lopend, helemaal tot aan het MGM (da's zo ongeveer net zo groot als heel het dorp thuis) want we (ik) willen naar de M&M's winkel Dat is wel echt een rot eind want we lopen ruim een half uur.
We kopen wat onzin en gaan door naar de CocaCola winkel waar we ook wat onzin kopen. Dan dus naar het MGM wat zo groot is, dat we 't niet echt wat vinden binnen. Dus de weg oversteken en naar New York, New York. Dat is dan weer erg leuk allemaal met wolkenkrabbers, Lady Liberty en de Brooklyn Bridge. Net als vorig jaar 😄
Ook binnen ziet het er erg leuk uit en af en toe hoor je 't gegil van de mensen in de achtbaan die binnen (!) overkomt!
We eten een hamburger en lopen dan weer helemaal terug, via het Treasure Island voor een slushpuppie. Uiteraard alleen omdat je er zo'n leuke beker bij krijgt 😉
We pakken onderweg nog een erg mooie show van het Bellagio mee en tegen 22.00 uur zijn we weer op de kamer.
De wekker staat voor de verandering weer om 07.00 uur, maar pas een half uur later gaan we eruit.
Gisteren bij het inchecken kregen we een kortingsbon voor het ontbijt, dus die gaan we maar eens gebruiken. We nemen allebei een omelet met toast en hashbrowns en het smaakt erg lekker.
Even terug naar de kamer, tanden poetsen, koffer inpakken, uitchecken en op weg naar Las Vegas. Het is toch best een pittig rondje dit jaar, we hebben uitgerekend dat we al 4900 kilometer hebben gereden. En vandaag komen er nog 240 bij.
Alhoewel... Op de enige kruising die we tegenkomen, krijgen wij het voor elkaar om de verkeerde afslag te nemen... Dat kunnen alleen wij 😂 Dus we zetten vandaag nog eens 80 mijl extra op de teller, maar we rijden nu wél over de Extraterrestrial Highway.
Toch bijzonder dat er dan, nét voor je het laatste dorp uitrijdt, een bordje staat: Next gas 111 mijl! Dat kom je in Nederland niet echt tegen, dus nog maar even tanken dan!
Het is inderdaad best een rustige weg (da's toch wel een understatement) maar ook erg mooi zo door dat helemaal niks.
Tegen 14.00 uur komt Las Vegas in beeld. We zijn nog wat vroeg, dus we gaan eerst naar de Outlets. Jurgen koopt t-shirts bij Levi's en Converse, en ik slaag bij Gap. Nu mag Jurgen écht geen t-shirts meer kopen... dat past niet meer in de koffer 😉
Tegen 16.00 uur gaan we naar het hotel. We slapen deze vakantie in het Flamingo. Lekker centraal op de strip! Het duurt even voor we een plekje in de parkeergarage hebben, maar als de auto eindelijk staat, kunnen we weer aan de puzzeltocht door het casino beginnen om uit te komen bij de incheckbalies. We moeten meer dan een half uur wachten, ondanks dat ze met 8 man sterk achter de balie staan. Maar dan krijgen we toch eindelijk de sleutel van onze luxe kamer op de 24e verdieping met Stripview!
En gelukkig is de kamer ook echt luxe: groot, een loei van een bed, gordijnen op afstandsbediening (want zonder kun je echt niet natuurlijk), koffie en thee, een koelkastje en net zo onmisbaar als de gordijnen op afstandsbediening: een TV in de badkamer.
Eerst even alle zooi dumpen, bijkomen van de rit van vandaag en genieten van het uitzicht op de strip. Dan is het toch tijd om wat te eten. We kijken even wat ons hotel te bieden heeft, maar hebben geen zin in lange rijen dus het wordt het foodcoart. Jurgen neemt iets Chinezigs en ik een pizza.
Dan wordt het tijd om de Strip op te gaan. Praktisch probleem: het HOOST. Niet getreurd: we kopen een plu en gaan op pad. Het water stroomt de stoep over dus we houden de voetjes niet droog.
We gaan eerst naar de Forum Shops in 't Ceasar Palace. Uiteraard niks gekocht want werkelijk álles is hier duur. Toen we alle 150 winkels hadden gezien liepen we langs de vulkaanuitbarsting van het Mirage naar het Treasure Island voor 'n slushpuppie voor volwassenen (lees: met alcohol).
De voorstelling bij TI wordt tegenwoordig niet meer opgevoerd, dus daar hoeven we niet meer op te wachten. We lopen via het Linq en Harrah's terug naar het hotel en onze kamer. We genieten nog een tijdje van ons uitzicht en dat is zeker 's avonds prachtig met vol zicht op de fonteinen op het Bellagio!
