We waren allebei erg moe en dat hebben we gemerkt. We worden pas om 06.15 uur wakker. Fijn!
We doen erg rustig aan: wakker worden, spullen herindelen, koelbox vullen, ijs halen en in zip loc zakjes doen (waarom hebben we dat niet eerder bedacht?!) en dan lekker douchen en de nieuwe föhn uittesten. Die is alvast goed gekeurd.
Om 09.15 uur checken we uit en een kwartier later zitten we aan een schandalig groot ontbijt bij Denny's. Jurgen neemt de Lumberjack Slam en ik de Slamwich. Oh, dan weet je weer dat je in Amerika bent 😋
Een uur later gaan we dan eindelijk echt op pad. Volgende stop: Nederland!
Wel heel gek hoor, Denver ligt op 1600 meter, maar wel redelijk vlak. Kijk je naar het Oosten, dan zie je ook alleen maar vlakke prairie. Maar zodra je 10 minuten naar het Westen rijdt, zit je midden in de Rockies.
Dat doen wij dus ook, en wel via de Peak-to-Peak highway, een prachtige route door de bergen. We moeten behoorlijke passen over van + 9000 ft (ca 3000 m).Het weer is prachtig en bij vlagen echt warm. Hoe warm precies weten we niet. We hebben dan wel lederen bekleding, stoelverwarming en een achteruitrijcamera, maar geen thermometer.
We stoppen regelmatig om foto's te nemen en uiteraard ook bij het bord van Nederland. Tegen 13.30 kopen we bij het Fall River Entrance Station onze 'American the Beautiful' pas. Die kost $80,-; losse entree voor alle parken die we gepland hebben is $200,-. Goeie deal dus!
We rijden in een rondje naar de Beaver Meadows en 'doen' daar een korte hike. Het feit dat het volgens het VC 90F is en dat we hier op 3000+ meter zitten, betekent dat dit korte rondje van 1,5 mijl genoeg is! Je wordt echt overal gewaarschuwd voor hoogteziekte. Goed insmeren, veel drinken en rustig aan is het devies.
We stoppen bij het Beaver Meadows VC en pikken daar de film mee over de Wonders & Wildlife of Rocky Mountain National Park. Eigenlijk best interessant maar gek genoeg slaan we die films vaak over.
Nou, zegt Tom, als je opschiet zie je de beer in de boom in de voortuin!
Ehm.... de wat in de wat...?! Uiteraard gaan we gelijk richting de Alpenhut en een kwartier later komen we aan. We moeten eerst kijken en inderdaad: in de boom voor het huis zit een beer te slapen! Sjongejongejonge... Onze allereerste beer ooit, en dat 'gewoon' in de voortuin! Gaaf hoor!
We krijgen een rondleiding door de hut, uitleg over de jacuzzi, een goed adres om wiet te scoren (dit is Colorado en sinds kort is wiet hier gelegaliseerd. Dat is hier nogal een dingetje). We leggen maar even uit dat we daarvoor niet naar Colorado zijn gekomen en dat we dat thuis niet gebruiken dus hier ook niet 😄
Ook bespreken we de al afgelegde route en alle geplande activiteiten. Als ze horen dat wij thuis onder zeeniveau wonen (dat vinden ze echt heel gek!) drukken ook zij ons nogmaals op het hart om toch vooral op te passen voor hoogteziekte. We krijgen nog een tip voor het eten van vanavond en dan hebben we het rijk voor onszelf. Eerst even installeren en koffiedrinken. Dat drinken we op de schommelbank op terwijl we naar de Knabbels, Babbels en kolibries kijken. Vooral de eekhoorntjes zijn erg vermakelijk en lijken hele gesprekken te voeren.
Rond 18.30 uur gaan we ons even opfrissen om in 't dorp te gaan eten. Dat duurt iets langer dan gepland... we lopen namelijk onze 'tuin' uit naar de auto en ik sta zo ongeveer te stuiteren: die beer die vanmiddag in de boom zat, zit nu in de tuin van onze 'buren'! Dat is op ongeveer 5 meter afstand... holy cow, ik schrik me kapot. Maar natuurlijk stiekem ook wel heel gaaf. Ik ga in de auto zitten en Jurgen haalt Tom er even bij; misschien is dit wel heel normaal maar het lijkt erop dat de beer in de tuin zit te graven dus misschien moet hij hem even wegjagen. Het kost niet veel moeite om hem uit de tuin te krijgen, volgens Tom is het een gewone black bear (ook al is hij bruin) en hij denkt dat hij een jaar of 2 oud is en net op 'zichzelf'.
Uiteindelijk gaan we dan toch naar het dorp. De tip van Tom & Janet, het BBQ restaurant is blijkbaar heel populair want we moesten minstens een uur wachten. Daar is de trek te groot voor dus rijden we door naar het dorp. We komen uit bij de plaatselijke Mexicaan. Hier kunnen we op het dakterras eten met een prachtig uitzicht op het dorp en de omringende bergen.
Voor ik bestel vraag ik de serveerster of de saus niet te heet is. Nee hoor, zegt ze, zeker niet. Nou, dat zie ik toch anders want bij de eerste hap schieten de tranen me in de ogen. Zelfs Jurgen vindt het heet. Mijn bord gaat dus duidelijk niet ver leeg. Dus hebben we nog plaats voor een toetje: een ijsje bij de Dairy Queen! Ellek nadeel hep zn voordeel 😁
Tegen 20.30 uur zijn we weer bij de hut. Het is nog steeds mooi weer dus we zitten lekker buiten. Maar een uur later worden de oogleden wel erg zwaar en gaan we toch maar naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten